I am coming home

Daar is die dan.. Me officiële laatste verslag vanuit thailand. Vanaf morgen zal ik weer terug in Nederland zijn!

Om me reis goed af te sluiten moet dit laatste verhaal ook verteld worden natuurlijk! Het begint met het terugkeren naar Thailand vanaf Bali.

Vanaf bali gaan we al vliegend naar Thailand en nemen daar direct de bus om in Bangkok te komen. Dit loopt helaas niet zo voorspoedig aangezien we met een lokale slome bus zijn vertrokken die er 3 uur overdeed. Een ritje met de taxi had ons een halfuur gekost. Never nooit weer dus! We redden het hierdoor niet om onze tickets op te halen en die worden gelukkig door het bedrijf naar ons bus terminal gebracht. Al met al komen we op tijd en zitten we in een andere 12 uur durende bus die ons uiteindelijk naar Krabi brengt. Vanaf daar nemen we een ferry naar Kho phi phi, onze eindbestemming, waar een reis van 27 uur aan vooraf is gegaan.

Koh Phi Phi is het eiland van de film The Beach met Leonardo di. Caprio. Ik kom aan op een bounty island met erg leuke en schattige hutjes van bamboe aan het strand. Het leek me super om een keer in 1 van deze hutjes te slapen. Erg leuk, maar praktisch en muggenvrij is het niet. In Phi Phi houden ze in de avonden ook veel vuurwerkshows, zo is er een limbo vuurtouw en een cirkel vol met vuur waar mensen door heen springen.

In Phi Phi gaan we mee met een halve dag tour naar Maya Bay waar de film is opgenomen, Monkey island (je kunt raden wie daar leven) gaan we snorkelen en bezoeken we de Viking cave. Een stam mensen woont hier in grotten.

De volgende dag vertrek ik door naar Koh Tao waar we gaan duiken. Ik verheug me hierop en we hebben het al een tijdje in de planning staan. Ik kom aan bij de duikschool en vul enkele formulieren in, ik begin last van me oren te krijgen en weet eigenlijk bij voorbaat al dat dit niet goed kan zijn. Een check bij de dokter wijst erop dat ik een oorontsteking aan me rechteroor heb. Ik mag dan helaas ook niet duiken. Marlous wordt goedgekeurd en begint haar duikcursus bij Big Blue Diving.

Het geen wat ik ga doen is vier dagen chillen op het strand en een ontdekkingstocht door koh tao maken. Het plan was om een scooter te huren, alleen werd me dit sterk afgeraden, omdat er altijd "iets" kapot is aan het eind en ik daar een hoge boete voor kon betalen. Betaal je niet? Houden zij lekker je paspoort en kun je dus niet naar huis. Op advies daarvan ben ik er maar niet aan begonnen. Ik heb de benenwagen genomen en ben in Koh Tao rond gaan dwalen, daar stuitte ik op een view point die ik dacht wel even te kunnen beklimmen. Helemaal bezweet en uitgeput kom ik boven aan. Waar is het uitzicht? Oohh daar.. NEEE hoor ik mezelf zeggen.. Dit uitkijkpunt is gesloten.

De andere dagen lig ik vooral aan het strand en probeer om een mooie tijd er van te maken. Helaas merk ik al gauw dat me andere oor ook komt opzetten en blijkt dat ook dit oor ontstoken is. Hoewel de pech er een beetje bij komt kijken vond ik Koh Tao wel een leuke plek om te zien, maar is het niet erg om weer door te gaan.

Aangekomen in koh pagnan wacht er een hele stoet met mensen ons op om in de overvolle taxi's die ze mee hebben genomen plaats te nemen. We betalen 100 tbh om in de auto te komen en laten ons rijden naar de bungalow hut die we hebben geboekt. We komen aan bij een super mooi strand dat mijn ogen op scherp zet. Jeetje!! Daarnaast lopen we door naar het einde van het strand waar onze bungalow zich bevindt. Het zegt me nog niet veel goeds als ik de huisjes 1 voor 1 bekijk. Na het van binnen te hebben bekeken valt het me nog mee en bedenk ik dat ik me hier wel kan vermaken

We worden wakker en laten ons zelf verwennen door een overheerlijk ontbijt te nemen bij 1 van de concurrenten van ons bungalow huisje. Die zien er namelijk net wat luxer uit en iets wat belangrijker ze hebben een zwembad! Heerlijk :) al snel wordt dat verstoord door de regendruppels die op me lichaam vallen. Hè bah!! Zo had ik me de laatste dagen toch echt niet voorgesteld. We lopen terug en bij onze bungalow sla ik me ipad boekje open en begin te lezen waarna ik de tijd uit het oog verlies. In de avond lopen Marlous en ik naar het stadje om een hapje te eten en misschien nog een fel gekleurde neon shirt te scoren die we zulken dragen op de fullmoonparty de volgende avond.

De dag van de Fullmoonparty, het is super warm weer en om nog maar even wat zon mee te pakken gaan we bij het zwembad liggen. Dit keer gaat het super goed! In de avond ontmoeten we drie meisjes die ook naar de Fullmoonparty gaan en we besluiten na onszelf helemaal vol geschilderd te hebben met acryl verf, samen te gaan.

Ik kijk me ogen uit!! Wat een kleur lichtjes, vuurshows, dronken mensen die over elkaar heen plassen, mensen die stoeien in de zee en 1 en al feest! Ik kan het verder niet goed omschrijven, maar ondanks de plassende mensen vond ik het echt een gaaf feest;)

Na de Fullmoonparty is het weer tijd om naar Bangkok te gaan om de laatste souvenirs voor de mensen thuis te halen en natuurlijk nog af te sluiten met een manicure, pedicure en massage!

Ik hoop dat jullie van me verhalen hebben genoten en als we elkaar in Nederland weer zien, drinken we vooral een borrel!

Cheers Mate,

Liefs Manon